Cytomegalia - to zwyczajowa nazwa należąca do podrodziny Betaherpesvirinae herpeswirusa HHV-5. Jest to choroba zaliczana do chorób wenerycznych. Wywołuje ją wirus CMV i atakuje głownie gruczoły ślinowe. Konsekwencje cytomegalii dotyczą osób, które mają problemy z odpornością, ponieważ u zdrowych osób schorzenie to przebiega bezobjawowo i organizm sam się jej pozbywa.
Rodzaje zakażeń
Zakażenie chroniczne - nie daje objawów, jedynie czasem pojawia się wirus. Wirus zostaje utajniony w komórkach gruczołów wydzielniczych, siateczkowo-nabłonnych węzłów chłonnych, nerek. W takim przypadku wirus zalega w organizmie przez całe życie.
Zakażenie pierwotne - dochodzi do niego w dzieciństwie, powoduje że w krwi obecne są białka odpornościowe, które żyją w organizmie, do końca życia.
Wtórne zakażenie pierwotne - powstaje w przypadku spadku odporności, nie powoduje zazwyczaj żadnych objawów lecz istnieje ryzyko zarażania przez chorego inne osoby. Dorośli wydzielają wirusa znacznie krócej niż dzieci.
Skutki dla dziecka zależą od okresu, w którym doszło do zakażenia cytomegalią, w I trymestrze mogą wystąpić pewne wady wrodzone, dotyczące układu moczowego, przewodu pokarmowego lub układu krążenia. Jeżeli chodzi o ostatni etap ciąży to może wystąpić zapalenie opon mózgowych, mięśnia sercowego, jak również zapalenia płuc. Diagnozuje się ją podstawie badań krwi i moczu. Najdokładniejszym badaniej jest jednak TEST PCR (możesz go zamówić przez internet: https://drwenerolog.pl/produkt/test-cytomegalia/)
Interpretacja wyników
- lgM (-) igG (-) - oznacza brak zakażenia
- igM (+) igG (-) - oznacza świeże zakażenie
- igM (+) igG (+) - oznacza, że choroba jest w pełni zaawansowana
- igM (-) igG (+) - oznacza, iż wirus jest uśpiony, a nasza odporność nabyta
Badania przeciwciał klasy igM i igG powinny być wykonywane jeszcze przed ciążą, jeżeli badanie wykazałoby, iż jest to choroba świeża, to należałoby jeszcze odczekać z ciążą. Natomiast jeżeli chodzi o wykonywanie badania podczas ciąży to należy je wykonywać podczas szóstym, a ósmym tygodniem, a później w 24 tygodniu.
Przeciwciała igG są wytwarzane przez kilka tygodni od zakażenia. Wysoki poziom przeciwciał klasy igG świadczy o przebytej chorobie i odporności na tego wirusa. Zakażenie tym wirusem jest dość powszechne. Najczęściej poprzez drogę kropelkową lub płciową zarażamy się tym wirusem. Jeżeli człowiek kiedykolwiek miał kontakt z tą chorobą to igG zawsze da wynik pozytywny. W czasie ciąży jest wysokie ryzyko pojawienia się wad wrodzonych u dziecka.
Przeciwciała igM są wytwarzane, jako pierwsza odpowiedź na zakażenie, pojawiają się one u większości zarażonych już w ciągu 1-2 tygodni od kontaktu z wirusem. Produkowane są przez krótki okres, a później ich stężenie spada do poziomu niewykrywalnego. Badanie na obecność przeciwciał igM mogą być stosowane w celu wykrycia wrodzonego zakażenia u noworodka.
Wybór testu i rodzaju próbki zależy od wieku pacjenta, obserwacji lekarza i stanu zdrowia. Można poszukiwać CMV w moczu noworodka, lecz jeżeli chodzi o kobietę ciężarną to bardziej przydatne będzie badanie na igM i na igG.
Badanie w kierunku zakażenia CMV może być zlecone równolegle z badaniami w kierunku grypy, mononukleozy i zakażenia wirusem Epstein-Barra u dorosłych oraz kobiet ciężarnych.